โบสถ์บนยอดเขาแซ็งต์-มิเชล (Mont Saint-Michel)

โบสถ์บนยอดเขาแซ็งต์-มิเชล (Mont Saint-Michel) มงต์-แซงต์-มิเชล (Mont Saint-Michel) เป็นโบสถ์บนยอดเขาที่มีความโดดเด่น สร้างอยู่บนเกาะเล็กๆที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน โบสถ์แห่งนี้ตั้งอยู่ในแคว้นนอร์มองดี ประเทศฝรั่งเศส โบสถ์แห่งนี้ได้รับการประกาศจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2522 ภายใต้ชื่อ มงแซง-มีแชลและอ่าว โบสถ์แห่งนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยงยอดนิยมอันดับที่ 3 ของประเทศอีกด้วย
โดย มงต์-แซงต์-มิเชล ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ยุคที่พระในสมัยกลาง โบสถ์แห่งนี้ถือว่าเป็นฉากในภาพยนตร์หลายๆ เรื่อง การ์ตูน หรือแม้แต่ในเกมส์ก็ยังนำโบสถ์แห่งนี้มาเป็นฉากประกอบในเกมส์เช่นกัน

โลเวอร์ออสเตรีย

โลเวอร์ออสเตรีย ความงามแห่งทุ่งกว้างและป่าเขา

โลเวอร์ออสเตรีย (Lower Austria)ดินแดนแห่งทั้งทุ่งสีเขียวอันกว้างใหญ่ไพศาล เป็นมณฑลที่ใหญ่ที่สุดของออสเตรีย มีความหลากหลายทางสภาพภูมิศาสตร์มากที่สุด ทั้งแนวภูเขาสลับกับทุ่งกว้าง

เขตอัลไพน์กับลุ่มแม่น้ำดานูบ เป็นจุดดึงดูดสำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือนโลเวอร์ออสเตรียในฤดูร้อนมีมากมายพอๆกับความหลากหลายของทิวทัศน์ วาเคานับว่าเป็นแดนวัฒนธรรมเก่าแก่ที่สุดในออสเตรีย ได้รับการกล่าวขานเป็นหนึ่งในทัศนียภาพริมน้ำที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่งของยุโรป บริเวณแถบนี้ทั้งหมดถูกประกาศเป็นมรดกโลกของยูเนสโกเมื่อเดือนธันวาคม 2000 จากเครมส์ถึงเมลค์ คือพื้นที่เขตลุ่มแม่น้ำดานูบยาว 36 กิโลเมตร ตลอดทางเรียงรายไปด้วยไร่องุ่นเขียวขจี ทัศนียภาพสวยงามมากมีหมู่บ้านเล็กๆสุดแสนโรแมนติก และสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ตามแนวหุบผา ที่ดึงดูดความสนใจนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกมาเป็นเวลาหลายร้อยปี

และอีกหนึ่งสถานที่ที่ไม่ควรพลาดเด็ดขาดคือ เวียนนาวู้ด : ป่าเวียนนาเป็นสถานที่พักผ่อนยอดนิยมของชาวเวียนนา โดยเฉพาะในช่วงของวันหยุดถือว่าเป็นจุดนัดพบปะสังสรรค์กันในกลุ่มเพื่อนฝูง เวียนนาวู้ด เป็นเขตอยู่อาศัยที่มีเสน่ห์มีภูมิทัศน์หลายแบบจนเป็นที่น่าประทับใจของผู้มาเยือน ทางเหนือมีแม่น้ำดานูบไหลผ่าน ทางด้านหน้าคือประตูเมืองหลวงเวียนนา, ป่าไม้ผลัดใบปกคลุมทิวเขา และทางใต้เรียกกันว่า "เขตแธร์เม็น" ( เขตเทอร์มัล ) เป็นที่ตั้งเมืองสปาที่มีชื่อเสียงอย่าง บาเดน หรือ กัมโพลด์สเคียร์เช่น ซึ่งเป็นแหล่งผลิตไวน์มีชื่อด้วย

ซีโนเต้ แองเจลิสต้า

ซีโนเต้ แองเจลิสต้า มหัศจรรย์ดินแดนแม่น้ำใต้ทะเล !!

ซีโนเต้ แองเจลิสต้า (Cenote หรือ Cenote Angelita) หรือ ที่เราเรียกกันว่าแม่น้ำใต้ทะเล ดินแดนอันน่าพิศวง สถานที่ที่เหล่านักผจญภัยต่างก็อยากไปเยือนสักครั้งหนึ่งในชีวิต ซีโนเต้ แองเจลิสต้า ถือว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยา ที่ช่วยสร้างระบบนิเวศอันน่าเหลือเชื่อของประเทศเม็กซิโกไปแล้ว และแน่นอนว่าสถานที่แห่งนี้กำลังเป็นที่น่าสนใจสำหรับนักดำน้ำมือระดับมืออาชีพ ที่ต้องการดำดิ่งไปชมความมหัศจรรย์ของแม่น้ำใต้ท้องทะเลแห่งนี้ สำหรับการที่จะชมความงดงามของสถานที่ที่ว่านั้นได้คุณอาจต้องดำน้ำลึกลงไป ประมาณ 30 เมตร บริเวณนี้คุณจะเจอกับน้ำที่เป็นน้ำจืด แต่ถ้าดำลึกลงไปถึง 60 เมตร คุณก็จะพบกับน้ำที่เป็นน้ำเค็ม

โดยวิวทิวทัศน์ด้านล่านั้นจะมองเห็นภาพที่เป็นเหมือนเป็นแม่น้ำที่มีทั้งต้นไม้และใบไม้ แต่มันไม่ใช่แม่น้ำจริงๆเพราะว่ามันเป็นชั้นของ ไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ทำให้ดูคล้ายเป็นแม่น้ำที่ล่องลอยอยู่ใต้มหาสมุทรนั่นเอง ไฮโดรเจนซัลไฟด์ เป็นก๊าซที่ไม่มีสี แต่เป็นพิษ ติดไฟ และมีกลิ่นเหมือนไข่เน่า ก๊าซเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้จากขบวนการทางชีวภาพเมื่อแบคทีเรียย่อยสลาย วัตถุอินทรีย์โดยไ่ม่ใช้อ๊อกซิเจน (anaerobic activity) ยกตัวอย่างเช่นในหนองน้ำ ในทะเล และในน้ำโสโครก ทั้งนี้ก๊าซดังกล่าวก็สามารถเกิดได้จากภูเขาไฟและก๊าซธรรมชาติด้วย

Sophie Marceau

Sophie Marceau

Sophie Marceau, née Sophie Danièle Sylvie Maupu le 17 novembre 1966 à Paris, est une actrice, réalisatrice, chanteuse française. Elle est la compagne de Christophe Lambert.

Biographie

Son père, Benoît est chauffeur routier et sa mère, Simone, travaille tour à tour dans un grand magasin parisien et dans une brasserie. Ses parents se séparent alors qu'elle n'a que neuf ans. Son frère Sylvain, de trois ans son aîné, est alors très proche d'elle.
Après un casting passé par hasard, elle obtient en 1980, à l'âge de 13 ans, le premier rôle du film culte de Claude Pinoteau, La Boum, qui semble traverser les frontières et les générations. Le personnage de Vic, adolescente romantique et rebelle, lui apporte une célébrité immédiate.
À l'âge de 16 ans, elle rachète son contrat d'exclusivité à Gaumont pour un million de francqu'elle emprunte. Elle est désormais libre de choisir ses films.
C'est en 1984, qu'elle est choisie par le réalisateur polonais Andrzej Żuławski, pour tenir le rôle de Mary dans le film L'Amour braque. De 26 ans son aîné, Andrzej Żuławski sera son mari dix-sept ans durant (ils sont aujourd'hui divorcés). Ils ont eu un fils ensemble : Vincent, né le 24 juillet 1995.
Avec sa forte personnalité, son franc-parler choque, en particulier lorsqu'elle critique le cinéma français. Sa réputation d'avoir un caractère « difficile» la fait délaisser par les producteurs français. Surtout, son manque de mystère et de désir artistique absolu, l'ont empêchée de devenir une véritable « star ». Elle s'expatrie à Hollywood.
En 1999 elle participe au film Le monde ne suffit pas où elle incarne Elecktra King, la fille de l'industriel Robert King. Elle aura alors une liaison avec le producteur Jim Lemley dont naitra une fille prénommée Juliette, née le 13 juin 2002. Ils se séparent en 2007, suite à son coup de foudre pour Christophe Lambert, rencontré sur le tournage du film la disparue de Deauville dont elle est la réalisatrice. Sur le plateau de Marc-Olivier Fogiel, le 22 mai 2007, Sophie Marceau reconnaît entretenir une relation avec l'acteur français. Elle affirmera néanmoins : « La presse a révélé notre liaison, mais nous deux, nous n'avons rien à vendre. Ce qui compte, c'est le film. ».

Carrière

Décrétée « actrice la plus aimée des Français » par plusieurs sondages dans les années 1990 ; ses nombreuses collaborations avec son mari de l'époque, Andrzej Żuławski, avaient révélé une autre facette de sa personnalité et lui avaient permis de faire quelques incursions remarquées dans le cinéma d'auteur, notamment dans Police (1985) de Maurice Pialat qui avait exigé de Gérard Depardieu qu'il lui inflige de vraies gifles dans une scène mémorable, ou encore Par-delà les nuages (1996) que Michelangelo Antonioni, impotent à l'époque à la suite d'un accident vasculaire cérébral, avait réalisé avec l'aide de son ami Wim Wenders.
Le travail de la comédienne avec Mel Gibson sur l'épopée guerrière Braveheart en 1996 lui ouvre en grand les portes d'Hollywood et marque le début d'une carrière internationale. Mais c'est sa prestation en James Bond girl dans Le Monde ne suffit pas de Michael Apted, où elle est la méchante principale du film, qui assure son statut de star internationale en 1999.
En 2002, elle passe à la réalisation avec Parlez-moi d'amour, fiction largement autobiographique auréolée du prix de la mise en scène du Festival de Montrél.
Parallèlement à sa carrière cinématographique Sophie Marceau publie en 1996 un roman, Menteuse, chante et peint. Elle est la marraine de l'association Arc-En-Ciel, dont la vocation est de réaliser les rêves d'enfants atteints de maladies graves. Elle s'occupe également de la protection des animaux. Fin 2009, Marceau sera à l'écran dans L'Homme de chevet, le premier long métrage d'Alain Monne aux côtés de son compagnon à la ville Christophe Lambert qu'elle a rencontré lors du tournage de son deuxième long métrage, La disparue de Deauville

Récompenses

1983 : César du meilleur espoir féminin pour La Boum 2
1991 : Molière de la révélation théâtrale pour Eurydice
2002 : prix de la mise en scène du Festival de Montréal pour son film Parlez-moi d'amour.
2003 : Ordre des Arts et des Lettres
Le 12 février 2003, elle a reçu de Jean-Jacques Aillagon, ministre de la Culture à l'époque, l'insigne d'officier de l'Ordre des Arts et des Lettres. « Pour des millions de spectateurs, vous incarnez la liberté et la révolte. Votre carrière s'inscrit dans la tradition des plus grands acteurs français, dans le sillage de Catherine Deneue, Gérard Depardieu, Philippe Noiret ou Jean-paul Belmondo. Vous êtes un modèle dans notre pays et, à l'étranger, vous incarnez l'image de la femme française parfaite et vous méritez pour cela la gratitude de la République. »

Rencontres

En 1981, invitée avec Claude Pinoteau par le Festival de Cannes 1981, elle rencontre son futur mari, le réalisateur polonais Andrzej Żuławski au bord de la piscine de l'hôtel Majestic de Cannes[réf. nécessaire].
En 2009 la réalisatrice Marina de Van dans son film "Ne te retourne pas", réunit Sophie Marceau et Monica Bellucci. Elle explique ainsi sa démarche : "...réaliser... le portrait croisé de deux sex-symbols" .

Controverses

Deux chansons font référence aux seins de l'actrice :
Au ras des pâquerettes de Alain Souchon (Sans les seins de Sophie Marceau. Qu'est-ce qu'on fait ?).
Assez Assez de Julien Clerc (Faut des ronds, Faut des courbes [...] Et les seins de Sophie Marceau)
Il y a eu une polémique assez vive de la part de Sophie Marceau à propos de la chanson de Julien Clerc qui a failli aller jusqu'au procès. Elle a déclaré peu après, en mai 1998 : « J’ai été atrocement gênée par ce disque. Quand je l’ai reçu chez moi, je l’ai caché. J’avais peur que mon entourage tombe dessus. J’étais mal, comme si j’avais fait une bêtise. Comme si je montrais mes seins à la radio. Les seins, c’est intime, c’est érotique, sexuel, je me suis sentie dévêtue».
En mars 2008, elle est invitée par Patrick Poivre d'Arvor sur le plateau de TF1 afin de parler de son dernier film Les femmes de l'ombre. Mais elle décide de quitter les studios de la chaîne peu avant de passer sur le plateau, en apprenant que le leader d'extrême droite, Jean-Marie Le Pen, a été lui aussi invité par PPDA à la même émission. Il n'était nullement question d'un débat sur la Résistance entre les deux invités (ils devaient simplement se croiser sur le plateau). De son côté, Jean-Marie Le Pen a riposté en la qualifiant de « précieuse ridicule » du show-biz.

Annecdotes

Au Festival de Cannes 1999, alors qu'elle s'apprête à remettre la Palme d'Or aux frères Dardenne, Sophie Marceau qui improvise son intervention, se perd en un long discours, confus, embrouillé et incompréhensible, ce qui lui vaut d'être huée par une bonne partie de l'assistance et sèchement interrompue par la maîtresse de cérémonie Kristin Scott-Thomas. '. Sophie expliquera par la suite qu'elle avait été très bouleversée par la visite à l'hôpital pour enfants qu'elle avait faite juste avant la cérémonie. L'événement a longtemps entaché la carrière de l'actrice. Il a tellement fait sensation à l'époque que les Guignols de l'Info se sont empressés, le lundi suivant le dimanche de la cérémonie de clôture cannoise, de lui créer une marionnette alors qu'elle n'en avait habituellement pas. Maintes fois parodiée par l'émission, la star y a été associée à la figure de Doc Gynéco qui ne cessait de lui réclamer « encore un peu de sa fatigue »
En 2004, elle revient à Cannes et présente son premier film en tant que réalisatrice À ce soir. Elle apparaît aux photographes plus rayonnante que jamais, amincie et sexy dans un pantalon de cuir noir.
L'année suivante, alors qu'elle pose devant les photographes au bas des marches du palais, elle se fait remarquer malgré elle car la bretelle de sa robe tombe malencontreusement et laisse apparaître furtivement son sein
En mars 2008, elle est invitée par Patrick Poivre d'Arvor sur le plateau de TF1 afin de parler de son dernier film 'Les femmes de l'ombre'. Mais elle décide de quitter brusquement les studios de la chaîne peu avant de passer sur le plateau, en apprenant que le leader d'extrême droite, Jean-Marie Le Pen, a été lui aussi invité par PPDA à la même émission. Il n'était nullement question d'un débat sur la Résistance entre les deux invités, mais l'actrice a tenu à ne pas mêler la politique au cinéma. De son côté, Jean Marie Le Pen a riposté en la qualifiant de "précieuse ridicule" du showbiz. Texte en italique

Actrice

1980 : La Boum de Claude Pinoteau : Vic Beretton
1982 : La Boum 2 de Claude Pinoteau : Vic Beretton
1984 : Fort Saganne de Alain Corneau : Madeleine de Saint-Ilette
1984 : Joyeuses Pâques de Georges Lautner : Julie
1985 : L'Amour braque de Andrzej Żuławski : Mary
1985 : Police de Maurice Pialat : Noria
1986 : Descente aux enfers de Francis Girod : Lola Kolber
1988 : Chouans ! de Philippe de Broca : Céline
1988 : L'Étudiante de Claude Pinoteau : Valentine Ezquerra
1989 : Mes nuits sont plus belles que vos jours de Andrzej Żuławski : Blanche
1989 : Chouans ! de Philippe de Broca d'après Honoré de Balzac : Marie-Nathalie de Verneuil
1990 : Pacific Palisades de Bernard Schmitt : Bernadette
1991 : Pour Sacha de Alexandre Arcady : Laura
1991 : La Note bleue de Andrzej Żuławski : Solange Sand
1993 : Fanfan de Alexandre Jardin : Fanfan
1994 : La Fille de d'Artagnan de Bertrand Tavernier : Eloïse d'Artagnan
1995 : Braveheart de Mel Gibson : Princesse Isabelle
1995 : Par-delà les nuages de Michelangelo Antonioni et Wim Wenders
1997 : Anna Karenine de Bernard Rose : Anne Karénine
1997 : Marquise de Vera Belmont : Marquise du Parc
1998 : Firelight, le lien secret de William Nicholson : Élisabeth Laurier
1999 : Lost & Found, une fille qui a du chien de Jeff Pollack : Lila Dubois
1999 : Le Songe d'une nuit d'été (A Midsummer Night's Dream) de Michael Hoffman : Hippolyta
1999 : Le monde ne suffit pas (James Bond) (The World is not enough) de Michael Apted : Elektra King
2000 : La Fidélité de Andrzej Żuławski : Clélia
2001 : Belphégor, le fantôme du Louvre de Jean-Paul Salomé : Lisa/Belphégor
2003 : Les clefs de bagnole de Laurent Baffie : le clap de début
2003 : Alex et Emma de Rob Reiner : Pauline Delacroix
2003 : Je reste ! de Diane Kurys : Marie-Dominique Delpire
2004 : À ce soir de Laure Duthilleul : Nelly
2005 : Anthony Zimmer de Jérôme Salle : Chiara Manzoni
2007 : La Disparue de Deauville de Sophie Marceau : Lucie/Victoria
2008 : Les femmes de l'ombre de Jean-Paul Salomé : Louise
2009 : De l'autre côté du lit de Pascale Pouzadoux : Ariane
2009 : LOL (Laughing Out Loud) de Lisa Azuelos : Anne
2009 : Ne te retourne pas de Marina De Van : Jeanne
2009 : L'Homme de chevet de Alain Monne: Muriel
2010 : L'Âge de raison de Yann Samuell: Marguaret

Réalisatrice

1995 : L'aube à l'envers
2002 : Parlez-moi d'amour, prix de la mise en scène à Montréal.
2007 : La Disparue de Deauville

Théâtre

1991 : Eurydice de Jean Anouilh, mise en scène Georges Wilson, Théâtre de l'Œuvre
1993 : Pygmalion de George Bernard Shaw, mise en scène Bernard Murat, Théâtre Hébertot

Singapore Flyer and Attractions

Singapore Flyer and Attractions

Singapore Flyer
Meet the world’s largest Giant Observation Wheel – the Singapore Flyer. It is a one-of-a-kind experience in Asia. Built over a three-story terminal building, Singapore Flyer is 150 metres in diameter, 165 metres in height and travels at 0.21m per second. Each of its 28 city-bus-sized air-conditioned capsules can carry up to 28 passengers and a complete rotation of the wheel takes approximately 30 minutes.
The panoramic views from the top are impressive – passengers can see the Singapore River, Raffles Place, Merlion Park, Empress Place and even a glimpse of neighbouring Malaysia and Indonesia. But there's more to the Singapore Flyer: experience many of its fine-dining locations, fun shopping opportunities and lifestyle venues including the Seafood Paradise @ Flyer (famous for its chili crab, butter crab, cereal prawns and drunken prawns) and a fish 'foot spa' where imported ‘garra rufa’ turkey fish 'pedicure' your feet.

G-Max Reverse Bungy
The most adrenalin-inducing activity in Singapore has got to be the G-Max Reverse Bungy, Singapore’s first ever bungy. Be launched skywards at 200km per hour to a height of 60 metres for approximately five minutes; the experience is not unlike being an astronaut in a rocket launch. Also for a few more dollars extra, riders can get a T-shirt and a DVD recording of themselves in action, taken by an on-board camera

Singapore Discovery Centre
Singapore Discover Centre is an 'edutainment' experience. A bus tour takes guests around an 88-hectare training ground for army, navy and air force officers at the SAFTI Military Institute.
At the Shooting Gallery, visitors can try out a computer-simulated shooting game using real rifles or alternatively try the Crossfire Paintball which is ideal for team-building exercises, with entertainment and educational possibilities. Enjoy the 3D iWERKS, a 344-seater world-class theatre, equipped with a five-storey high screen and excellent sound systems along with 2D and 3D viewing.

Chinese and Japanese Gardens
The Chinese and Japanese Gardens are off Yuan Ching Road, and adjoin Jurong Bird Park. Each garden covers 13.5 hectares. The Chinese Garden, which occupies the island on Jurong Lake, is done in the classical Northern Chinese Imperial style.
Stroll around the Chinese Garden and take in the majestic stone lions at the entrance, the stoneboat, the towering pagodas and the statue of Confucius. Marvel at the rockeries in the Garden of Romance and breathe in the smell of the culinary and medicinal herbs in the Herb Garden. The most interesting section of the Chinese Gardens is the Suzhou-styled penjing, or bonsai, garden. This section houses some 2,000 pots of penjing and is a must for bonsai buffs.
Across the Double Beauty Bridge are the Japanese Gardens, which are more minimalist in style. You'll find serene gardens, zig-zag bridges, pebbled pathways, stone lanterns and traditional summer houses here.

Haw Par Villa
Also known as the Tiger Balm Gardens Haw Par Villa is a theme park built around the heroes and legends of Chinese mythology. The park, built with the fortunes made by the Au brothers from the medicinal cure-all Tiger Balm, features a collection of vivid plaster and concrete figures.
These figures depict the stories of the famous Monkey God, as he makes his Journey to the West; the tragic love story of Lady White Snake; the Divine Maiden, a symbol of love and sacrifice; and the fearless hero Wu Song. There's also the grandiose Nine Dragon Wall and statues of the Laughing Buddha and the gods of Happiness, Wealth and Longevity.
But the piece de resistance of Haw Par Villa is undoubtedly the Ten Courts of Hell, which depict the various punishments suffered by men and women for sloth, indulgence, gambling, drinking and adultery. New additions to Haw Par Villa include a roller-coaster boat ride, and multimedia performances of Chinese legends and myths.

Singapore Night Safari

Singapore Night Safari

The Night Safari

Singapore's nightlife is truly wild! The Singapore Night Safari offers an unusual glimpse into the nocturnal animal kingdom, with more than 59 exhibits and 1,000 animals to be seen. Take a trip around the world via walking trails and trams that connect eight geographical regions. See exotic and often endangered species such as the Himalayan griffon vulture, greater one-horned rhinoceros, wildebeests, gazelles, giant anteater and the gaur (wild cattle) of Burma.
Start with the Creatures of the Night Show for a good 20-minute overview of the animals to be seen here (show times 19:30, 20:30, 21:30 and, on weekends and holidays, 22:30), then move on to the Himalayan Foothills via tram to see bharal, Himalayan tahr, mouflon and markhor traversing the rugged terrain. Next, the tram heads to the Neplaese River Valley, featuring a large sambar (deer) habitat as well as golden jackals, pelicans and the greater one-horned rhino. Going across the Indian Subcontinent, look for the sloth bear, striped hyena, barasingha and Gir lion.
Further along is Equatorial Africa with its giraffes, lions, servals and bongals in a landscape resembling the great savannah grasslands. The diverse habitat of the Indo-Malayan Region has Malayan tigers and babirusas, while the Asian Reverine Forest features tapirs and elephants. Next, see the giant anteater and the capybara, or water hog, the largest living rodent, in the South American Pampas area, followed by a trip toe the Burmese Hillside for glimpses of big wild gaurs and thamins, or Burmese Eld's deer

Sentosa Attractions

Sentosa Attractions

Sentosa Island, which is hugely popular with both locals and tourists alike, is Singapore's mega theme-park on an island. The offshore island of Sentosa, once the domain of tropical forest and rocky coasts, has been redeveloped into a sprawling amusement park where you can swim, sunbathe, whizz down water slides, visit butterfly parks and wax museums, and eat to your heart's content.
Sentosa will take at least one whole day if you want to visit the various amusement sites. It's also a great place to stay overnight, to soak in the beach holiday mood and be away from the hustle and bustle of the city. There are camping grounds, a hostel and two luxury resorts, The Sentosa and the Shangri-La Sentosa Resort.

Going to Sentosa Island is all part of the fun if you go there by cable-car or ferry. The cable-car service is from the World Trade Centre, and you will get a good bird's eye view of Mount Faber, one of Singapore highest points, during the ride.
For SG$120, you can also experience a romantic "sky" dinner for two aboard the cable car on Friday and Saturday nights. Ferry rides, another enjoyable way to get to Sentosa, are also available from the World Trade Centre.
Alternatively, you could take one of the special buses running to-and-fro the mainland and Sentosa. You can take Sentosa Bus Service E from Orchard Road, Service C from Tiong Bahru MRT, or Service A from the World Trade Centre. You can also drive into Sentosa after 18:30, though bare in mind that vehicles will have to leave the island before 15:00.

Admission to Sentosa Island is SG$ 6 for adults and SG$ 4 for children between 3 and 12 years. There will be separate charges for the various attractions on the island.
Once on the island, there's a free bus service that runs round the island and departs every 10 minutes. There's also a free monorail service that makes a loop round the island, and gives you a scenic view of Sentosa. Otherwise, you could rent a bike from the kiosk near the ferry terminal.
Below is a list and information of the many attractions on Sentosa Island.

Sentosa's Underwater World
This famous oceanarium offers a collection of about 2,500 marine creatures from 250 species as well as a popular dolphin show. One of its highlights is the walk-through tunnel which makes one really feel like being underwater. Among the interesting marine life are colourful tropical fishes, sharks, dugongs, rays and giant crabs.
Everyone enjoys the zoo's dolphin show with its pink dolphins doing tricks (tail-flapping and 'talking'), and some lucky visitors even get to swim with them. All in all it's great experience that shouldn’t be missed. Another fun and different alternative at Underwater World is the Fish Reflexology. Have your feet nibbled/massaged by Turkish Garra rufa fish at Singapore's first fish reflexology spa located inside the Underwater World.


Songs of the Sea
Songs of the Sea is another entertainment choice on Sentosa Island. Here, visitors will enjoy an amazing nightly 25-minute light show with high tech and dramatic effects, special computer-generated images, captivating music and stunning bursts of flame as well as a wonderful display of water jets plus a good story line. This wonderful outdoor theme show is a fun way to spend time with family and friends

Sentosa Luge & Skyride
Discover another fun experience while at Sentosa such as the Skyride – an open-air cable-driven chairlift. Then try the luge which is a non-motorised, three-wheel carrier (aka self-driving car system) going down a steep hill. Visitors will enjoy the tree-top view of the nearby beaches before screaming at the top of their lungs as they lurch down the 650-metre track which starts near the Imbiah Lookout and ends at the Siloso Beach.
Before the ride sets off, all riders are informed about how to use and control the luge which is pretty easy as the gears come in the form of handles, enabling riders to have full control. At the end of the trip, riders can go to the photo centre to see their fun-ride images. The photos can be printed on the spot too. Remember to bring sunblock, especially on sunny days.

LET'S GO !!!!!

SINGAPORE

CHIJMES
A beautiful five-building gothic-style complex, CHIJMES (pronounced 'chimes') is one of the most popular dining, shopping and lifestyle venues in Singapore. Located on the grounds of a former convent school, CHIJMES reopened in 1997 after years of restoration. Nowadays the main chapel (aka Chijmes Hall) is used for musical and art performances as well as for wedding ceremonies.
CHIJMES is a modern hotspot and fun nightlife venue but many still like to stroll around these charming colonial buildings in the daytime to shop at the boutiques and to admire its beautiful design and architecture. Such items include beautiful stained-glass panels inside the Chijimes Hall and Caldwell House, (the oldest free-standing house in Singapore, now an art gallery) and the Gate of Hope (a small gate of the old convent where many unwanted babies were left to be cared for by the nuns).

Esplanade - Theatres on the Bay
Know by the locals as the Durian because of its spiky roofing, Esplanade is another premiere performing arts venue in Singapore. Esplanade features a 2,000-seat theatre, a 1,600-seat concert hall, two smaller studios, a mall as well as two outdoor theatres and is situated along the promenade. The two spiky looking domes are the large theatre and concert hall and have more than 7,000 pieces of aluminium roofing (resulting in the spiky effect which is supposed to look like microphones). Shows performed here include live music, dance and theatre.
The 8,000sqm Esplanade Mall is a mixture of retail outlets, restaurants and entertainment facilities housed over three levels. Esplanade is also used for lifestyle and arts-related events too. Another part to visit is the library@esplanade, on its third floor – Singapore's first performing arts public library. Library hours are from 11:00 – 21:00 daily) Located just by Marina Bay at the mouth of the Singapore River, it's a well-known meeting point for locals and offers lovely central-city views of the harbour. Also on many occasions live music is played between the Esplanade exit and the river.

Lau Pa Sat (aka Telok Ayer Market)
Built in 1894, Lau Pa Sat, once a wet market, is now a popular hawker centre. This historic building was built with Victorian filigree cast-iron and is located in the heart of Singapore's business area. At lunchtime it is full with office workers. At night, the street is closed and there are many food stalls serving plenty of local favourites such as charcoal-grilled satay (grilled beef, chicken or duck meat serve with peanut sauce), nasi goreng, roti prata, chicken wings and seafood barbecue. Vendors also circulate offering soft drinks, freshly-crushed sugar cane juice, homemade soya and beers. All in all Lau Pa Sat is really the largest supper venue in town.

Istana
Formerly known as Government House, Istana is where the Singaporean President's office is located. It was built from 1867 – 1869 by Sir Harry St George Ord, Singapore's first governor. Constructed in the neo-Palladian Anglo-Indian style, it has beautiful surroundings and landscaping including a 105mm Japanese cannon, a six-foot high statue of Queen Victoria hewn from Sicilian marble, four ponds and an old well. The Istana grounds are open to the public annually in celebration of the following occasions: Chinese New Year, Deepavali, Hari Raya Puasa, Labour Day and National Day.

Merlion Park
The Merlion is the mythical symbol of Singapore, situated at the Merlion Park at Marina Bay. The statue is a creature that is a cross between a fish and a lion, spouting water out from the mouth into the river. This famous imaginary beast attracts over a million visitors per year. The park itself has a nice setting with terraced seating offering great views of Singapore’s city skyline and landmarks as well as scenic waterfront. Nearby there are lots of shops selling souvenirs, especially of Merlion icons such as refrigerator magnets, T-shirts, key chains and photo frames.

Old Parliament House
This well-run art house and heritage centre was built in 1827 and used as the Parliament House from 1965 to 1999. The famous former prime minister, Lee Kuan Yew had his office inside. Nowadays it houses many art exhibitions, dances, films and concerts.
One of the most recognizable statues in Singapore is the bronze elephant located at the front of the building, a gift from King Rama V of Siam (or Thailand nowadays) to show his appreciation after a visit in 1871. Also featured inside the compound, are a few dining experiences including a Thai restaurant and a wine bar.

Statues of Sir Stamford Raffles
The city-state has two statues of Sir Stamford Raffles, recognised as Singapore’s founder. Sir Raffles' dark bronze statue stands tall in front of Victoria Theatre. Its replica, made in pure white poly-marble, stands at North Boat Quay to mark the spot where he first landed on the island in 1819. Both areas are popular with locals, especially on cool evenings.

ชาร์ลส์ ดาร์วิน [สอนมนุษย์ให้รู้จักมนุษย์]

เมื่อ 200 ปีที่แล้วมนุษย์ในโลกยังเชื่อว่าพระเจ้าคือผู้สร้างโลก ผู้สร้างมนุษย์และมนุษย์คือผู้ประเสริฐสุดในโลก ถือเป็นความเชื่อในกลุ่มคนที่นับถือศาสนาคริสต์ที่ได้รับการบอกเล่ามาแต่โบราณตามคำเขียนในคัมภีร์และยากที่จะมีผู้ใดมาหักล้างความคิดดังกล่าวเพราะขณะนั้นอำนาจและอิทธิพลของคริสตจักรนั้นมีล้นฟ้า เนื่องจากคนส่วนใหญ่เลื่อมใสและเขื่อฟังในคำสอนของพระ การจะมีใครสักคนมาแสดงความคิดใหม่ที่ขัดต่อคำบอกกล่าวในคัมภีร์จึงถือว่าเป็นการขัดต่อประสงค์ของพระเจ้า ถือว่าเป็นความรู้สึกนึกคิดของผู้ปฎิบัติธรรมหรือผู้นำศาสนาที่มีความจำเป็นต้องรักษาอาณาจักรของตนเองและถือได้ว่าเป็นเรื่องอันตรายถ้าใครจะมาทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความคิดเช่นนี้ เพราะนั่นคงเปรียบเสมือนศัตรูแห่งความคิดเลยทีเดียว แต่ชาร์ลส์ ดาร์วิน
ก็คือผู้จุดประกายแห่งความเข้าใจในเรื่องของมนุษย์และการกำเนิดของสิ่งมีชีวิตในโลกว่าไม่ใช้เป็นดั่งเช่นที่คนโบราณถูกพร่ำสอน ปลูกฝังมา

ชาร์ลส์ ดาร์วินคือผู้ที่เปิดความคิดใหม่ให้มนุษย์ได้เข้าใจถึงที่มาของโลกอย่างแท้จริง อย่างเช่นทุกวันนี้ที่เราสามารถพิสูจน์ได้โดยไม่งมงายตามคำบอกเล่าของกลุ่มคนกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งว่าเป็นไปตามความเชื่อโบราณ ชาร์ลส์ ดาร์วินไม่เคยได้รับการยอมรับหรือรับรางวัลใด ๆ จากคนในยุคนั้นเลย แต่คนรุ่นต่อมาได้เข้าใจและถือว่าเขาคือผู้ที่บุกเบิกความเป็นจริงของชีวิตสรรพสิ่งบนโลกใบนี้และเป็นรากฐานของความเข้าใจของการวิจัยที่ถูกต้องอย่างมีเหตุและผล

จะว่าไปแล้วความเชื่อของทุกคนนั้นล้วนเริ่มมาจากสมองที่เพิ่งเริ่มจะรับรู้นับแต่วันแรกของการเรียนรู้ตั้งแต่เป็นเด็ก ซึ่งผู้ที่อาวุโสกว่าเป็นผู้ป้อนความคิดทุกอย่าง สังคมก็เช่นเดียวกัน ผู้นำ ผู้รู้ ผู้มีอำนาจบารมีคือผู้ที่ใส่ความเป็นชนชาติ ความเป็นชาตินิยมแก่คนในสังคมนั้น ๆจนกลายเป็นความเชื่อและระเบียบหรือกฎเกณฑ์ของคนในยุคหรือประเทศนั้นๆ ไปเลยทีเดียว

เมื่อกว่า 200ปีที่แล้วก็เช่นเดียวกัน ที่คนในยุคนั้นยังใช้ระบบทาส ขุนนางและผู้นำระดับสูงสุดที่ยังคงถูกครอบงำเพียงคนไม่กี่คนที่ถือเป็นชนชั้นสูงที่เอาความคิด เอาผลประโยชน์ของกลุ่มตนเป็นหลัก ฉะนั้นการที่จะมีใครมาปรับเปลี่ยนความคิดเดิมจึงถือเป็นปรปักษ์และเป็นเรื่องใหญ่มากที่มาขัดแย้งความเป็นตัวตนของคนพวกนี้

ฉะนั้นการที่ชาร์ลส์ ดาร์วินเกิดขึ้นมาเพื่อเป็นผู้ปฎิวัติความเชื่อ ความคิดดั้งเดิมและผลประโยชน์แต่โบราณจึงถือเป็นเรื่องที่ไม่เป็นสิริมงคล จนเขาไม่ได้มีชื่อเสียงอย่างที่ควรจะได้รับการยกย่องจากผลงานของเขาเท่าที่ควร แต่ความจริงของโลกได้ปรากฎให้เห็นว่าเขาคือผู้ที่ทำให้มนุษย์ได้รู้จักโลกในความเป็นจริงของอดีตนั่นเอง

ประวัติ

ชาร์ลส์ ดาร์วิน นักธรรมชาติวิทยาชาวอังกฤษ เป็นผู้ที่ทำการปฏิวัติความเชื่อเดิมๆ เกี่ยวกับที่มาของสิ่งมีชีวิต แล้วสรุปเป็น “ทฤษฎีวิวัฒนาการ” และเสนอหลักการพื้นฐานของ “กลไกการคัดเลือกโดยธรรมชาติ” ในหนังสือที่มีชื่อว่า “The Origin of Species” (กำเนิดของสิ่งมีชีวิต) เขาเกิดเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1809ในเมืองแห่งหนึ่งในเขตชร็อปไชร์ (Shropshire) ประเทศอังกฤษ เขาเป็นลูกคนที่ 5 ในบรรดาพี่น้องทั้งหมด 6 คน พ่อของเขาคือนายแพทย์โรเบิร์ต ดาร์วิน และแม่ของชาร์ลส์ ดาร์วินมีชื่อว่าซูซานน่าห์ พ่อของเขาเป็นคนที่มีความคิดค่อนข้างเป็นอิสระ
ในวัยเด็กเขาเป็นเด็กที่สนใจในธรรมชาติและวิทยาศาสตร์ และยังเป็นคนที่ชอบสะสมสิ่งของที่เขาสนใจ เช่น แมลง (ที่ตายแล้ว) เปลือกหอย ไข่นก เหรียญต่างๆ และหินแปลกๆ เขาชอบการทำสวนมาก ชาร์ลส์ ดาร์วินได้รับอิทธิพลจากผู้เป็นพ่อในเรื่องของความสนใจในการศึกษาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิต

ค.ศ. 1817 ชาร์ลส์ ดาร์วิน ก็เข้าเรียนในโรงเรียนที่สอนโดยนักเทศน์ของโบสถ์ในนิกายยูนิทาเรียน เมื่อตอนที่เขาอายุได้ 8 ขวบ แม่ของเขาก็ตายจากไปจากอาการปวดท้องอย่างหนัก ดังนั้นคนที่ดูแลชาร์ลส์ ดาร์วินจริงๆ ส่วนใหญ่คือพี่สาวสามคนที่โตเกือบจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว ค.ศ. 1818 ชาร์ลส์ ดาร์วินย้ายเข้าไปเป็นนักเรียนในโรงเรียนประจำโรงเรียนเดียวกับพี่ชาย เขาเกลียดการเรียนแบบท่องจำมาก

การได้ใช้ชีวิตในวันหยุดกับครอบครัวช่วยให้เขาได้สะสมสิ่งต่างๆ แต่พี่สาวของเขามักจะตั้งกฎว่า “เป็นการไม่ถูกต้องที่จะฆ่าแมลง” เพื่อมาสะสม ดังนั้นเขาจึงต้องสะสมแมลงที่ตายแล้วแทน ส่วนอีราสพี่ชายของเขาสนใจด้านเคมี และชาร์ลส์ก็กลายเป็นผู้ช่วยของพี่ชายโดยทั้งสองได้ใช้โรงเก็บของในสวนของที่บ้านเป็นห้องแล็บในการทดลอง พออีราสพี่ชายไปเรียนวิชาการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ ชาร์ลส์ ดาร์วินก็ยังสานต่อโครงการของพี่ชาย ด้วยการรีบกลับมาที่โรงเก็บของในสวนที่บ้านในวันหยุดสุดสัปดาห์ทุกครั้ง แต่ครูใหญ่ที่โรงเรียนไม่ค่อยชอบใจนัก กับความสนใจที่เบี่ยงเบนไปจากการเรียนวิชาทางด้านกรรมคดีโบราณของกรีกและโรมันจึงเรียกเขาว่า“คนเหลวไหล” พอเขาอยู่ในช่วงวัยรุ่นอายุ 15 ปี ความสนใจของเขาก็เปลี่ยนไปอยู่ที่การล่าสัตว์และการยิงนก

หลังจากที่เรียบจบจากโรงเรียนในช่วงฤดูร้อนปี ค.ศ. 1825 เขาไปช่วยพ่อรักษาผู้ป่วยที่ยากจนในเขตชร็อปไชร์ในฐานะแพทย์ฝึกหัด ด้วยการคอยสังเกตอาการของผู้ป่วยให้กับพ่อเพื่อที่จะได้ออกใบสั่งยาหรือรักษาได้ถูก พ่อของเขาอยากจะให้เขามีอาชีพแพทย์เช่นเดียวกัน

ปู่ของเขาคืออีราสมุส ดาร์วินเป็นแพทย์ นักธรรมชาติวิทยา กวี นักวิทยาศาสตร์ และนักปรัชญาผู้โด่งดังแห่งศตวรรษที่ 18 เขามีความคิดที่อิสระ และส่งอิทธิพลต่อทัศนคติด้านศาสนาของชาร์ลส์ ดาร์วินในเวลาต่อมาอีกด้วย อีราสมุสเคยตั้งข้อสันนิษฐานว่าสัตว์เลือดอุ่นทั้งหลายล้วนกำเนิดมาจากสิ่งมีชีวิตหน่วยหนึ่งที่เรียกว่า “filament” ถึงแม้ว่าชาร์ลส์ ดาร์วินจะเกิดหลังจากที่ปู่ของเขาได้สิ้นชีพไปแล้ว แต่พ่อของเขาได้เก็บตำราทางการแพทย์ที่ประเมินค่ามิได้ไว้เขามีโอกาสได้อ่านตำราเหล่านี้ในตอนที่เป็นเด็กนักเรียน และพ่อของเขาก็ดำเนินรอยตามปู่ในการที่เป็นคนมีหัวคิดอิสระ
ใน ค.ศ. 1825 ชาร์ลส์ ดาร์วินก็ถูกส่งไปเรียนการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยเอดินเบิร์ก ตามความประสงค์ของพ่อ เขาเป็นนักเรียนที่ขยันขันแข็ง แต่ก็เป็นคนเปราะบางและกลัวการเห็นเลือดมาก ที่มหาวิทยาลัยเขาเกลียดวิชาอนาโตมีหรือกายวิภาคศาสตร์และรู้สึกขยะแขยงวิธีการผ่าตัดในเวลานั้น และไม่สนใจวิชาการแพทย์ แต่เขาชอบวิชาเคมีมาก
นอกจากนี้เขายังได้เรียนเทคนิคการทำให้ซากสัตว์คงสภาพเหมือนมีชีวิตจากทาสผิวดำชื่อจอห์น เอ็ดมอนสโตน ซึ่งได้บอกเล่าเรื่องราวอันน่าตื่นเต้นเกี่ยวกับป่าฝนของกายอานาในอเมริกาใต้ ซึ่งในเวลาต่อมาเขาได้ใช้ประสบการณ์การใกล้ชิดกับคนผิวดำนี้มาเขียนในหนังสือ หนังสือเล่มนี้ได้เสนอทฤษฎีวิวัฒนาการของเขา เขาระบุว่า “คนนิโกรและพวกยุโรปต่างก็เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด ถึงแม้ว่าจะมีความแตกต่างกันอย่างผิวเผินทางรูปลักษณ์ภายนอก”

เมื่อเรียนเป็นปีที่สองเขาได้ร่วมลงสำรวจวงจรชีวิตของสัตว์ทะเลและเก็บตัวอย่างที่ชายฝั่งทะเลกับอาจารย์ที่มีชื่อว่าโรเบิร์ต เอ็ดมันด์ แกรนท์ และยังลงเรียนวิชา “การศึกษาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิต” กับศาสตราจารย์โรเบิร์ต เจมสัน ซึ่งการเรียนวิชานี้เขา โปรดปรานการฝึกปฏิบัติในพิพิธภัณฑ์และการเรียนภาคสนามมาก

ในขณะเดียวกันเขารู้สึกเบื่อหน่ายการเรียนแพทย์มาก เขาได้เขียนจดหมายส่งไปถึงครอบครัว และท้ายที่สุดก็เลิกเรียนในเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 1827 โดยที่ไม่จบ พ่อของเขาเป็นทุกข์มากเมื่อรู้ว่าลูกชายคนเล็กของเขาจะไม่เป็นแพทย์ ดังนั้นพ่อของเขาจึงสมัครให้เขาเข้าเรียนที่คริสต์คอลเลจ มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ ในปี ค.ศ. 1827 ในสาขาศิลปะศาสตร์ที่เรียนทางศาสนาเพื่อจะให้เป็นบาทหลวง ในเวลานั้นนักธรรมชาติวิทยาส่วนใหญ่ในอังกฤษล้วนแต่เป็นบาทหลวงผู้ซึ่งมองว่าส่วนหนึ่งในหน้าที่ของการเป็นบาทหลวงก็คือ “การสำรวจสิ่งอัศจรรย์ที่พระเจ้าสร้างขึ้นมา”

อย่างไรก็ตาม ชาร์ลส์ ดาร์วิน สนใจการขี่ม้าและการยิงนกมากกว่าการเรียน ในภาคการศึกษาแรกสิ่งที่เขาสนใจคือด้านดนตรีและใจจดใจจ่อกับการแข่งสะสมเต่าทองที่เป็นความนิยมที่แพร่ระบาดไปทั่วประเทศ เขารู้จักกับบาทหลวงจอห์น สตีเวนส์ เฮนสโลว์ ศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่เชี่ยวชาญเกี่ยวกับแมลงเต่าทอง ต่อมาเขาลงเรียนวิชาการศึกษาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตกับศาสตราจารย์ผู้นี้ ซึ่งได้แนะนำให้เขาร่วมเดินทางไปกับกัปตันโรเบิร์ต ฟิตซ์รอย ของเรือหลวงราชนาวีบีเกิล เพื่อทำแผนที่ชายฝั่งของอเมริกาใต้ เขาได้รับเชิญให้เป็นนักสำรวจธรรมชาติวิทยากับเรือบีเกิลที่ออกเดินทางเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม ปี ค.ศ. 1831 การสำรวจนี่ใช้เวลานานถึง 5 ปีทำให้ชาร์ลส์ ดาร์วินได้มีโอกาสเก็บตัวอย่างสิ่งมีชีวิตซึ่งหลายชนิดยังไม่เป็นที่รู้จัก เขาบันทึกทุกอย่างที่เขาเห็น และยังได้เปรียบเทียบสัตว์และพืชจากส่วนต่างๆ ของโลก และได้รวบรวมฟอสซิลและศึกษาเกี่ยวกับสัตว์ที่มีชีวิตที่เขาได้พบเห็น ได้ประสบกับเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ชิลี เจอก้อนหินจากภูเขาไฟ ฯลฯ การเดินทางครั้งนี้ทำให้ดาร์วินมีความเชื่อว่าพืชและสัตว์ทั้งหลายไม่ได้ถูกสร้างขึ้นในทันทีทันใด แต่ชนิดของต้นไม้หรือสัตว์มีวิวัฒนาการหรือมีการพัฒนาหลังจากเวลาอันยาวนาน เขาเขียนจดหมายอธิบายการค้นพบของเขากลับไปที่แคมบริดจ์ ซึ่งทำให้เขามีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ ในฐานะที่เป็นนักธรรมชาติวิทยา

ค.ศ. 1833 เขามีอาการไข้ในอาร์เจนติน่า และในปีค.ศ. 1834 เขาก็ล้มป่วยและเป็นเวลาร่วมเดือนเส้นทางแห่งการเดินเรือนั้นคือการเลียบฝั่งไปทั่วโลก เขามาถึงแหลมเคปฮอร์น พบชนพื้นเมืองฟีเจียน ซึ่งหน้าตากระเดียดไปทางลิง เป็นจุดประกายความคิดถึงการเริ่มต้นแห่งกำเนิดมนุษย์ให้กับชาร์ลส์ ดาร์วิน จากแห่งนี้ ค.ศ. 1835 เรือบีเกิลพาเขามาถึงเกาะกาลาปากอส เขาได้พบสัตว์ชนิดต่างๆ ที่น่าทึ่ง และพบว่าแต่ละเกาะมีสัตว์เฉพาะชนิดซึ่งไม่พบในเกาะอื่น เช่น เต่ายักษ์ กิ้งก่ายักษ์ ปลาพันธุ์ใหม่ๆ ถึง 15 ชนิด
นกฟินช์ (Finches) ถึง 14 ชนิด ในขณะที่บนแผ่นดินใหญ่เขาพบเพียง 1 ชนิด

เขาสังเกตว่าทำไมสัตว์ที่พบบนเกาะแห่งนี้จึงมีลักษณะพิเศษแตกต่างไปจากสัตว์ประเภทเดียวกันบนผืนแผ่นดินใหญ่ เขาจึงตั้งข้อสันนิษฐานว่าสัตว์เหล่านี้มีต้นกำเนิดมาจากแผ่นดินใหญ่ เมื่อเวลาผ่านไปนับล้านปี มันได้ปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมของเกาะ รูปร่างลักษณะของมันจึงแตกต่างไปจากบรรพบุรุษบนแผ่นดินใหญ่

สิ่งที่เขาได้พบทำให้เขาต้องคิดอย่างหนัก ว่าสัตว์เหล่านั้นมีการเปลี่ยนแปลงลักษณะพิเศษที่ช่วยให้มันมีชีวิตอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมแบบนั้นๆ ส่วนตัวใดที่ไม่มีลักษณะเช่นนั้นก็จะตายไป ส่วนที่อยู่ก็ได้ถ่ายทอดลักษณะนั้นๆ ไปยังลูกหลาน การเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างช้าๆ ตลอดเวลาหลายพันปี ชนิดที่อ่อนแอและมีส่วนที่ด้อยกว่าก็จะตายไป ชนิดที่ดีกว่าก็จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมเฉพาะนั้นๆ โดยมีการเปลี่ยนแปลงและเพิ่มจำนวน นี่คือสิ่งที่เราเรียกว่าวิวัฒนาการ การที่เขาได้พบและเก็บตัวอย่างซากดึกดำบรรพ์ และสิ่งมีชีวิตหลากหลายด้วยตัวเอง เขาก็เกิดความสงสัยว่าโลกนี้มีอายุเก่าแก่กว่าที่เคยเชื่อกันตามคำสอนในศาสนาคริสต์ในขณะนั้น และสงสัยว่าสิ่งมีชีวิตที่เห็นในปัจจุบันเกิดจากบรรพบุรุษที่หน้าตาแตกต่างไปจากที่เราเห็นกันอยู่ ไม่ใช่เกิดมาก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่ตามที่เชื่อกันอยู่เดิม

เมื่อเรือบีเกิลได้เดินทางกลับมายังอังกฤษเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม ค.ศ. 1836 หลังจากผ่านการ เป็นระยะเวลาถึง 5 ปี เขากลายเป็นคนดังในแวดวงวิทยาศาสตร์ และเขาก็รีบกลับมาที่แคมบริดจ์เพื่อพบกับศาสตราจารย์เฮนสโลว์ เขาหมกมุ่นสนใจกับหลักฐานและความรู้สารพัดสิ่งที่ได้รับมา

ในปี ค.ศ. 1838 ชาร์ลส์ ดาร์วิน ได้รับตำแหน่งเลขาธิการธรณีวิทยาสมาคม และลงมือศึกษากฎพื้นฐานสำคัญในการคัดเลือกโดยธรรมชาติ และเขาได้ใช้เวลา 20 ปี ต่อมาในอังกฤษรวบรวมหลักฐานเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนทฤษฎีวิวัฒนาการของเขา

ชาร์ลส์ ดาร์วินได้เขียนผลงานชิ้นสำคัญของเขาเล่มแรกคือ “เดอะ ซูโอโลจี ออฟ เดอะ บีเกิล” ซึ่งในเวลานั้นการมีแนวความคิดขัดกับศาสนาว่าพระเจ้าไม่ได้สร้างโลกและสรรพชีวิตเป็นความผิดมหันต์ มีนักธรรมชาติวิทยาอีกคนหนึ่งชื่อวอลเลซ มีความเห็นเช่นเดียวกันกับเขา เขาเขียนจดหมายถึง ชาร์ลส์ ดาร์วิน ในปี ค.ศ.1858 และส่งเอกสารเรื่องนี้ไปให้เขา แต่ยังไม่มั่นใจในการที่จะเปิดเผยต่อสาธารณชนเพราะว่าจะทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นอย่างแน่นอน โชคดีที่นักธรรมชาติวิทยาที่แคมบริดจ์ทราบเรื่องผลงานของชาร์ลส์ ดาร์วิน และชักชวนให้เขาเปิดเผยความคิดเห็น เขาและวอลเลซจึงพิมพ์เอกสารขึ้นด้วยกัน หนึ่งปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1859 เขาได้พิมพ์หนังสือที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับวิวัฒนาการ หนังสือที่มีชื่อเสียงของชาร์ลส์ ดาร์วินชื่อ “กำเนิดสิ่งมีชีวิต” และ หนังสือเล่มนี้ก่อให้เกิดการถกเถียงกันมาก สิ่งที่ชาร์ลส์ ดาร์วินพูดถึงคือบอกว่า โลกนี้มิได้ถูกสร้างขึ้นภายในหนึ่งอาทิตย์ มันมีอายุยาวนานกว่านั้น มันได้เปลี่ยนแปลงไปในเวลานี้และยังเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ สิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปด้วยเช่นกัน และผิดแผกแตกต่างออกไปจากที่ตอนเริ่มเกิดขึ้นใหม่ๆ มนุษย์พัฒนาขึ้นมาจากสิ่งมีชีวิตที่ธรรมดาที่สุด เรื่องราวของอดัมและอีฟในสวนอีเดนคงเป็นจริงไปไม่ได้ ผู้คนคิดว่าชาร์ลส์ ดาร์วินบอกว่าพวกเขาสืบเชื่อสายมาจากลิงเป็นความคิดที่น่าละอายอย่างยิ่ง หนังสือของดาร์วินถูกนำไปเผาทิ้งด้วยความโกรธและขยะแขยง

ในเวลานั้น แนวคิดของเขาได้สร้างความสั่นสะเทือนให้แก่คริสตจักรและท้าทายต่อความเชื่อของคนในเวลานั้นมาก เพราะทฤษฎีวิวัฒนาการของเขากล่าวว่ามนุษย์ได้วิวัฒนาการมาจากลิงเอป Ape ซึ่งทำให้คนสมัยนั้นรับไม่ได้ว่าคนจะมีบรรพบุรุษเป็นลิง อีกทั้งพลิกความเชื่อดั้งเดิมของชาวคริสต์ในเรื่องที่มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาโดยพระเจ้าโดยตรงจากคำสอนเรื่องพระเจ้าผู้สร้าง ฝ่ายศาสนจักรพร้อมที่จะเผชิญกับชาร์ลส์ ดาร์วิน ในปี ค.ศ. 1860 พวกเขาเรียกประชุมที่ออกซ์ฟอร์ด พวกพระและนักวิทยาศาสตร์พบกันที่นั่นเพื่อถกเถียงกันถึงต้นกำเนิดของสัตว์และต้นไม้ แม้นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เห็นด้วยว่าความคิดเห็นของชาร์ลส์ ดาร์วินว่าถูกต้อง และเรื่องราวของอดัมกับอีฟเป็นแต่เพียงเรื่องเล่า แต่ด้วยทางฝ่ายศาสนจักรยังคงมีอำนาจมากจนทำให้ชาร์ลส์ ดาร์วินไม่เคยได้รับรางวัลเกียรติยศจากผลงานของเขาเขาแต่งงานเมื่อวันที่ 24 มกราคม ปี ค.ศ. 1839 กับเอมม่า เว็ดจ์วู้ด ซึ่งเป็นลูกสาวอา ทั้งสองมีลูกด้วยกันถึง 9 คน เมื่อเวลาผ่านไป เขายังคงนิสัยรักธรรมชาติ และสนใจสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่คนอื่นมองข้าม เขาย้ายจากลอนดอนไปอยู่ชนบทเล็กๆ ในเคนท์ และชอบใช้ชีวิตเงียบๆ อยู่ในสวน อ่านหนังสือ ดูต้นไม้ เขาเป็นคนทำงานหนักและหมกมุ่นกับการทำงานมากจากการหมกมุ่นในการทำงานทำให้สุขภาพของเขาทรุดลงแต่เขายังคงทำงานต่อไป ความเครียดทำให้เขามีอาการป่วย ไม่ว่าจะเป็นอาการปัญหาโรคกระเพาะ อาเจียน ปวดศีรษะ และอาการของโรคหัวใจ เขาพูดในวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1882 “เมื่อข้าพเจ้าต้องหยุดการสังเกตข้าพเจ้าก็ตาย” ทั้งๆ ที่มีอาการป่วยเขาก็ยังคงทำงานอยู่ และเขาก็ได้เสียชีวิตในอีกสองวันต่อมา

การใช้ยานอนหลับให้นอนหลับ **

ความเครียดคุกคามสังคมเมืองหนักขึ้นเรื่อย ๆ หลายคนหลับตาลงอย่างยากเย็น ต้องพึ่งยานอนหลับ หากใช้ยานอนหลับอย่างถูกต้องช่วยให้หลับง่าย แต่หากใช้ผิดอาจใช้ไม่ได้ผลและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้ยานอนหลับจากไต้หวันให้ข้อมูลที่น่าสนใจไว้ในหนังสือ "100 วิธีหลับยาก แก้ง่าย" เขาบอกว่า ก่อนใช้ยานอนหลับควรสนใจใน 4 เรื่องนี้ก่อน 1.คนจำนวนมากมีความเข้าใจผิดและไม่วางใจยานอนหลับ คุณควรทำความเข้าใจว่ายานอนหลับเป็นการรักษาระยะสั้น หากใช้ยาอย่างถูกต้องจะไม่ก่อให้เกิดอันตราย2.ควรตั้งคำถามก่อนว่า ปัญหาการนอนหลับส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันอย่างรุนแรงใช่หรือไม่ ถ้าคำตอบว่าใช่ การใช้ยานอนหลับตั้งแต่แรกจะเป็นผลดีอย่างมาก3.หากยังคิดว่าไม่ควรใช้ยานอนหลับ ควรหลับเองตามธรรมชาติจะดีกว่า ก่อนรับประทานยาควรเตรียมใจไว้ว่าอาจเกิดผลเสียตามมา 4.ควรระวังสภาพร่างกายโดยเฉพาะผู้ที่มีปัญหาตับไตอยู่เดิม ควรปรึกษาแพทย์ก่อนว่าจะลดปริมาณยาที่ใช้หรือไม่ หรือไม่ใช้ยาแต่เลือกวิธีอื่นแทนใช้ยาอย่างไรจึงจะปลอดภัย ?1.ไม่ใช้ยาตามใจชอบ ยานอนหลับส่วนใหญ่จัดเป็นยาควบคุมประเภทที่ 4 ยานอนหลับทั่วไปซึ่งขายในร้านขายยาจำนวนมากมีส่วนประกอบของสารต้านฮิสทามีน อาจใช้ได้หากนอนไม่หลับเป็นระยะเวลาสั้น ๆ หรือมียาอยู่ในชุดยาสำหรับเดินทาง หรือหาซื้อยาเอง แต่ถ้ายายังเหลืออยู่ไม่ควรเอาให้ผู้อื่นใช้2.ไม่ใช้ร่วมกับยาอื่น ขณะใช้ยานอนหลับไม่ควรรับประทานยาอื่นร่วม เพราะอาจเกิดปฏิกิริยาระหว่างยาและ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่แน่ชัดได้ ยาบางชนิดทำให้ฤทธิ์ของยานอนหลับแรงขึ้น การรักษาจึงไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ดังนั้นถ้าใช้ยาอื่นอยู่ก่อนแล้วควรแจ้งให้ แพทย์ทราบ3.รับประทานยากับน้ำเปล่าเท่านั้น ห้ามคุณรับประทานยานอนหลับร่วมกับชา โคลา น้ำอัดลม เพราะเครื่องดื่ม ดังกล่าวอาจส่งผลให้ฤทธิ์ของยาลดลง หรืออาจทำให้คุณสมบัติของยาเปลี่ยนแปลงเกิดผลเสียต่อร่างกาย นอกจากนี้ห้ามรับประทานยานอนหลับร่วมกับเหล้า เพราะ จะทำให้ยาออกฤทธิ์แรงขึ้น หากถึงขั้นร้ายแรงอาจทำให้ หยุดหายใจ หรือกระทั่งทำให้เสียชีวิตได้4.ไม่เพิ่มปริมาณยาตามใจชอบ แม้ว่าจะใช้ยาตามปริมาณที่แพทย์สั่งแล้วยังนอนไม่หลับ หรือยังคงตื่นกลางดึกก็ไม่ควรเพิ่มยาเอง เพราะอาจส่งผลให้ต้องใช้ยาเพิ่มขึ้น เรื่อย ๆ จนในที่สุดอาจถึงขั้นที่รับประทานเท่าไรก็ไม่ได้ผล หากรู้สึกว่าประสิทธิภาพของยาลดลงควรแจ้งให้แพทย์ทราบเพื่อประเมินอาการแล้วเปลี่ยนใช้ยาอื่นแทน5.รับประทานให้ตรงตามเวลา คนทั่วไปรับประทานยานอนหลับก่อนเข้านอนประมาณครึ่งชั่วโมง ยานอนหลับจะเริ่มออกฤทธิ์หลังจากรับประทานแล้ว 15-30 นาที ซึ่งสอดคล้องกับเวลาที่คนทั่วไปใช้ในการนอนให้หลับ ดังนั้นทางที่ดีจึงควรรับประทานยาก่อนเข้านอนประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นให้รีบเข้านอนทันทีไม่ควรทำอย่างอื่น หากผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่หลับก็ไม่ต้องกังวลให้นอนผ่อนคลายอยู่บนเตียงรอให้ยาออกฤทธิ์ ควรระวังอย่าให้ยานอนหลับที่มีระยะครึ่งชีวิตยาวถึงกลางดึก เพราะจะทำให้เกิดอาการมึนงงในวันรุ่งขึ้น6.ไม่ทำงานที่อาจเกิดอันตราย วันรุ่งขึ้นหลังจากใช้ยานอนหลับถ้ารู้สึกมึนงงหรือคิดอะไรช้า ปฏิกิริยาตอบสนองช้า อย่าทำงานที่อาจเกิดอันตรายและไม่ควรขับรถระยะทางไกล ช่วยให้หลับได้เร็ว ไม่ส่งผลต่อรูปแบบการหลับที่มีอยู่เดิม ไม่ทำให้ความจำลดลง ไม่กดการหายใจ ไม่เกิดการดื้อยา ไม่ทำให้พึ่งยามากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ทำให้เกิดปฏิกิริยาสะท้อนกลับหลังจากหยุดยา ไม่ทำให้รู้สึกง่วงนอนต่อตอนกลางวัน เป็นต้นดังนั้น ถ้าใช้ยาแล้วเกิดผลดังกล่าวข้างต้น ควรรีบแจ้งให้แพทย์ทราบเพื่อให้แพทย์เปลี่ยนยาหรือปรับปริมาณยาทันที

10อันดับเกาะที่สวยที่สุดในโลก !!!

อันดับที่ 1 เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย

อันดับที่ 2 หมู่เกาะกาลาปาโกส ประเทศเอกวาดอร์

อันดับที่ 3 เกาะเคป เบรตัน ในรัฐโนวา สโกเชีย ประเทศแคนาดา

อันดับที่ 4 เกาะคาอูอิ ฮาวาย สหรัฐอเมริกา

อันดับที่ 5 เกาะ Mount Desert ในรัฐเมน สหรัฐอเมริกา

อันดับที่ 6 เกาะมาอูอิ ฮาวาย สหรัฐอเมริกา

อันดับที่ 7 หมู่เกาะเอโอเลียน ประเทศอิตาลี

อันดับที่ 8 หมู่เกาะมัลดีฟส์ สาธารณรัฐมัลดีฟส์

อันดับที่ 9 เกาะบิ๊ก ไอส์แลนด์ ฮาวาย สหรัฐอเมริกา

อันดับ 10 เกาะแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา